Κάθε εβδομάδα λοιπόν, επιλέγω 10 κομμάτια (τραγούδια, ενότητες ή χορούς) από την δισκογραφία της κρητικής μουσικής. Περίπου όπως έκανα και στο ραδιόφωνο. Θα σας δίνω link από το youtube από όπου θα μπορείτε να ακούτε είτε όλα, είτε όποια από τα τραγούδια που επέλεξα, σας αρέσουν.
Στο radiofonikes-kontilies.blogspot.com έχω ανεβάσει ήδη και αρκετές από τις εκπομπές της 2ης περιόδου της εκπομπής από τον Κρητικό 887, αρχείο το οποίο θα εμπλουτίζεται συνέχεια.
Βασικοί τρόποι επικοινωνίας email και facebook messenger (κάντε κλικ)
Ξεκινάμε όπως πάντα με μουσική, αλλά σήμερα πιο καλοκαιρινά:
Ο Στέλιος Μπικάκης μέσα από τη δισκογραφική του δουλειά Παρών θα μας τραγουδήσει ένα ιδιαίτερο μπάλο με τίτλο Έρωτας φωτιά και αλμύρα
Σε αυτή την ιστο-εκπομπή, που είναι η εξέλιξη της ραδιοφωνικής εκπομπής, μπορούμε να ακούσουμε κομμάτια τα οποία στον ραδιοφωνικό αέρα θα ήταν ίσως πιο δύσκολο. Ένα από αυτά, σίγουρα δε θα το ακούσετε σε ραδιόφωνο (εγώ θα το έβαζα πάντως) είναι και το επόμενο. Δύο χρόνια πριν, το 2019, ο Σωκράτης Μάλαμας βάζει τους μουσικούς του να παίξουν ένα συρτό στη συναυλία που έκανε εδώ στο Ηράκλειο. Έτσι λοιπόν θα απολαύσουμε τους Κυριάκο Ταπάκη, Νίκο Παραουλάκη και Νίκο Μαγνήσαλη σε ένα συρτό χωρίς λόγια σε μια ερασιτεχνική ηχογράφηση με κινητό τηλέφωνο.
Πίσω στο 1995 όταν οι αδερφοί Φραγκιαδάκη έγραφαν το φως του ήλιου και το έδιναν στον Χαράλαμπο Γαργανουράκη να το τραγουδήσει στο δίσκο τους Μουσική Άνοιξη, δε φανταζόντουσαν ότι 11 χρόνια μετά, το 2016, ένα συγκρότημα, οι Razastarr, θα χρησιμοποιουσε το μουσικό θέμα αυτό αλλά και το ρεφραίν και θα δημιουργούσε ένα ραπ τραγούδι με τον ίδιο τίτλο. Δίνω link και για τη διασκευή αλλά και για το πρωτότυπο (άλλο ένα τραγούδι που δύσκολα θα ακούγατε στο ραδιόφωνο)
Με άλλη μία διασκευή που μου αρέσει ιδιαίτερα θα πάμε παρακάτω, όσο βαρούν τα σίδερα από τον Ψαραντώνη και το Μίλτο Πασχαλίδη από το δίσκο Ξένιος, η Κρήτη εντός μου (2010)
Το επόμενο κομμάτι εκτός του ότι είναι πολύ ιδιαίτερο, ιδιαίτερη είναι και η ιστορία του, την οποία μπορείτε να διαβάσετε κάνοντας κλικ για να το ακούσετε. Αντιγράφω εδώ την 1η μαντινάδα του κομματιού: "Τη μπουκαπόρτα τ' ουρανού, άνοιξε ο Θιός για χάζι, κι αποκρεμιέται και θωρεί,τον κόσμο του που αλλάζει". Ο Θοδωρής Κοτονιάς λοιπόν μαζί με τους Έτερονήμισυ μας λενε το Θιο.
Το 2013 ήταν η χρονιά που έκλεισε η ΕΡΤ και από τις επόμενες μέρες του μαύρου διοργανώθηκαν αρκετές συναυλίες έξω από το ραδιομέγαρο στην Αγία Παρασκευή. Σε μία από αυτές ο Γιάννης Χαρούλης με το λαούτο του θα μας πει πάνω στο αργυρό σκαμνί των Γιάννη Κακουλίδη και Χριστόδουλου Χάλαρη που πρωτοακούσαμε απο το Νίκο Ξυλούρη
Σε ένα κομμάτι που κυκλοφόρησε περυσι θα περάσουμε για τη συνέχεια, ο Μιχάλης Σταυρουλάκης θα μας πει Σε ξένα χείλη
Το επόμενο το πρωτοακούσαμε πριν από πολλά χρόνια από το Μανόλη Αλεξάκη, πάντα βέβαια με τη συνοδεία του Νίκου Στρατάκη. Από τότε το έχουν πει πολλοί και με πολλούς τρόπους. Ακόμα και ο ίδιος ο δημιουργός του το λέει κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο. Το τραγούδι είναι το Μανταρίνι και εδώ σε μία από τις καλύτερες εκτελέσεις του.
Θα πάμε στο 2012 πλησιάζοντας προς το τέλος για σήμερα και στο Ηρώδειο. Εκεί πραγματοποιήθηκαν δυο συναυλίες με το Βασίλη Σκουλά και άλλους καλλιτέχνες. Αν δεν κάνω λάθος η δεύτερη συναυλία ηχογραφήθηκε και ένα δείγμα της βραδιάς, μια ενότητα συρτά θα ακούσουμε για τη συνέχεια. Η ενότητα ξεκινάει με το Άνοιξη μπαίνει στο χωριό του Πάρι του Περισυνάκη.
Και για το τέλος αφήσαμε ένα τραγούδι που έφτιαξε ο Πάρις ο Περισυνάκης σε στίχους Γιάννη Αεράκη και το τραγούδησε ο Νικηφόρος Αεράκης, Πίνω το μάνα το κρασί.
